در سال ۱۹۲۵ (چهاردهمین سال عصر تایشو) بیسبال هنوز برای ژاپن نسبتا ناشناخته هست و فقط تعداد کمی تیم پسرونه بیسبال وجود داره. بعد از اینکه یه بازیکن بیسبال به آکیکوی ۱۴ ساله گفت زنا باید به جای مدرسه رفتن زن خونه دار باشن ، اون از دوستش کوئومه خواست یه تیم بیسبال تشکیل بدن تا به اون بازیکن ثابت کنه که اشتباه میکنه. در این دوره، که حتی دویدن هم برای زنان کار بسیار ناپسندی به شمار میومده، بیسبال به عنوان "کاری که پسرا میکنن" شناخته میشه و اونا برای پیدا کردن اعضای کافی، برای اجازه گرفتن از پدر و مادرشون و همینطور یاد گرفتن بیسبال که به زودی متوجه میشن سخت تر از چیزیه که فکر میکردن، با سختیای زیادی روبرو میشن.