نقد و بررسی انیمه آکامه گا کیل! Akame ga Kill!
انیمه اکشن، فانتزی، پسرانه و قدرتی Akame ga Kill! تولید شده توسط استودیو انیمه White Fox به عنوان یه سریال 24 قسمتی، اقتباس انیمه ای از یه مانگا با داستان Takahiro و نقاشی Tetsuya Tashiro که اعمال یه گروه ترور رو دنبال می کنه که به دنبال سرنگونی امپراتوری فاسدی هستن. در حالی که داستان خوب یا ساختار مناسبی نداره، نمی شه انکار کرد که این انیمه مخاطب خودش رو به سواری وحشیانه ای می بره که مملو از خونریزی و انفجاره.
درآمدی بر داستان انیمه Akame ga Kill آکامه گا کیل
تو یه دنیای فانتزی، داستان Akame ga Kill! با یه شمشیرباز با استعداد اما نسبتاً ساده لوح به نام تاتسومی شروع می شه که به پایتخت امپراتوری می ره و رویاش اینه که اسم و رسمی برای خودش دست و پا کنه. اون به سرعت متوجه می شه که توسط یه زن گربه سان به نام لئونا از پس انداز ناچیزش محروم شده، اما با خانواده ای ثروتمند مواجه می شه که تصمیم می گیرن با مهربانی به اون پناه بدن. همون شب، گروهی به نام Night Raid به قصد ترور به خونه حمله می کنن. از طریق یه سری پیچش های داستانی که جنایات خانواده رو فاش می کنه، تاتسومی پیشنهاد پیوستن به Night Raid رو می پذیره و در مسیر ترور کسایی که به نظر اونا مسئول ایجاد فساد در پایتخت هستن، قرار می گیره. با این حال، در حالی که اون و هم تیمی هاش به مبارزات خود علیه کسانی که سد راهشون شدن، ادامه می دن، امپراتوری با ایجاد واحدی از سربازای نخبه خودش به نام Jaegers دست به کار شکار Night Raid می شه.
ساختار دنیای Akame ga Kill
در هر کدوم از توپخانه های مربوط به خودشون، سلاح های فوق العاده قدرتمندی به نام ایمپریال آرمز وجود داره که در اوایل تأسیس امپراتوری ساخته شدن. از لباس های زرهی گرفته تا سلاح های دستی و ابزار، قدرت هر کدوم از این سلاح های امپراتوری منحصر به فرده و عنصر اصلی جنگ بر سر قدرته. با استفاده از Imperial Arms، ویژگی اصلی که Akame ga Kill بر اساس اون ساخته شده، جدای از دیگر نمایش های اکشن، فرکانس هشدار دهنه ایه که در اون شخصیت های برجسته کشته می شن. به عنوان یه قاعده کلی، وقتی دو یا چند کاربر ایمپریال آرمز وارد مبارزه می شن، حداقل یکی از اونا می میره و در زمان وقوع جنگ، این انیمه تنش زیادی رو نمایش می ده.
با تمرکز روی رهایی امپراتوری از فساد، Akame ga Kill! یه انیمه خیلی هیجان انگیزه که هیچ حد و مرزی برای نمایش جنایات و ظلم وحشتناکی که در سریال وجود داره، نمی شناسه. با این حال، لحنی داستان با اون روایت می شه، اون رو به یه تحلیل بالغانه از تاریکی بشر تبدیل نمی کنه. دلایل ساختاری صرفاً برای ایجاد زمینه ای برای نمایش واقعی چگونگی نبردهای خونینه و لاغیر.
بررسی شخصیت های انیمه آکامه گا کیل!
با وجود تمام خشونت های وحشتناکی که شخصیت ها انجام می دن، بازیگرای اصلی گروه نسبتاً دوست داشتنی هستن. آکامه که اسمش تو عنوان انیمه هم اومده، دخترِ زیباییه که حامل موراسامه ست، موراسامه هم شمشیریه که با یه برش، مرگ دشمن رو تضمین می کنه، این دختر از همون ابتدای کار فردی نسبتا سردی به نظر میاد. وقتی که سریال شروع می شه، اون چند تا چشمه خفن میاد و در واقع عمیقاً به دوستاش اهمیت می ده، اما معمولاً در طول عملیات و در بیشتر اوقات یه رفتار سرد اتخاذ می کنه. تاتسومی کار خود رو نسبتاً ساده شروع می کنه، اما به یه جنگجوی بسیار قدرتمندتر با روابط قوی با دیگران تبدیل می شه. در تضاد با Night Raid، رئیس جیگرز، ژنرال اِسدث، زنی هوسباز و سادیسته که از هیجان شکار لذت می بره. اون با اعتقاد به یه اصل داروینی که قوی ضعیف ها رو می بلعه، دشمنی خیلی سرسختی به حساب میاد ولی با این حال، در مورد مسائل دلی، یکم سردرگم می زنه.
شخصیت های خیلی زیادی وجود دارن که نمی شه اون ها رو فهرست کرد و وارد جزئیات شد، اما همه اون ها ویژگی مشترکی دارن که تو نبرداشون به طرز عجیبی وحشی هستن و در عین حال عناصر کمدی هم دارن. خود اونا نماینده دوگانگی عجیبی هستن که در اون صحنه های کشتار، کاوش های جنسی و شکنجه توسط کمدیشون خنثی میشه. با اینکه اون ها جذاب ترین داستان پیش زمینه ای یا توسعه چندان شخصیتی ندارن ولی بازیگران Akame ga Kill مطمئناً از نشون دادن حضور خودشون با هر قدرت تخیلی هم ابایی ندارن. من می خوام به ویس اکتور آکامه، سورا آمامیا، به خاطر تداوم شروع شگفت انگیز حرفه ش اشاره کنم. اون علاوه بر نقش اصلی ش تو Akame ga Kill، چهار نقش شخصیت اصلی تو انیمه های Nanatsu no Taizai، Aldnoah.Zero، One Week Friends و Tokyo Ghoul رو ایفا کرده. در حالی که دوران آکامه بودن اون به پایان رسیده، من مشتاقانه منتظر نقش های دیگری هستم که اون می تونه در صنعت انیمه بازی کنه.
بررسی آرت انیمه Akame ga Kill
از نظر بصری، آکامه گا کیل بالاتر از حد متوسطه؛ سبکی بسیار مدرن داره، رنگ های زنده ای داره و چند جلوه ویژه که به عنوان یه معیار خوب توش به کار رفته. وقتی وارد اکشن می شه، به آرت انیمیشن های متعارف متکیه، بنابراین چیزی وجود نداره که اون رو از این نظر متمایز کنه. ورای این حالت، کیفیت در کل سریال ثابت می مونه که باز هم بالاتر از اون چیزیه که تو انیمه سریال های چند سال پیش که همزمان پخش می شدن. در واقع، یکی از زمینه هایی که استودیو White Fox در بهبود اون کار فوق العاده ای انجام داده، رندر کردن پس زمینه کاره.