نقد و بررسی انیمه Banana Fish ماهی موزی

سیر و پیدایش انیمه Banana Fish

Banana Fish یک سری مانگای ژاپنی به قلم و طرح آکیمی یوشیدا (Akimi Yoshida) است که در اصل از مه 1985 تا آوریل 1994 در کمیک دخترانه بساتسو (Bessatsu Shōjo Comic) ، مجله مانگایی که مانگاهای دخترانه انتشار می داد چاپ می شد. وجه بصری و سبک روایت این داستان که طراحی های واقع بینانه و داستان سرایی اکشن محور دارد، با آداب و رسوم مانگاهای دخترانه که آن موقع جا افتاده بودند تمایز چشمگیری داشت. گرچه مخاطب هدف داستان دخترهایی در سن بلوغ و خانم های بزرگسال جوان بودند، درون مایه و محتوای موضوعی بالغش جمعیت قابل توجهی از مخلوط مخاطبان مرد و زن را جذب خود کرد. مضمون همجنسگرایی و تمایل جنسی بین افراد جنس موافق در این بستر بالغ اکشن محور تاثیر بسزایی بر ژانر عشق پسران (رومانس مرد-مرد) مانگا داشت. Banana Fish مورد تمجید منتقدانی قرار گرفت که وقایع، دیالوگ و صحنه های اکشنش را تحسین کردند. این داستان با دوازده میلیون نسخه از جلد های جمع آوری شده در گردش پیش از 2018 اش موفق ترین اثر یوشیدا به لحاظ تجاری به شمار می رود که جایگاه وی را به عنوان یک خالق اثر بزرگ تثبیت کرد. یک ترجمه توسط رسانه ویز (Viz Media) از این کار به زبان انگلیسی منتشر شد که از سال 1997 در مجله های مانگای پالپ (Pulp) و انیمریکا اکسترا (Animerica Extra) نیز به چاپ رسید و Banana Fish را به یکی از نخستین سری های مانگایی که در ایالات متحده به گروه وسیعی از مخاطبین رسید تبدیل کرد. این مانگا بارها نسخه انیمیشن گرفت، برجسته ترین مورد در 2018 یک سریال انیمه تلوزیونی بیست و چهار قسمته بود که توسط هیروکو اوتسومی (Hiroko Utsumi) کارگردانی و توسط استودیو ماپا (MAPPA) تولید شد. نسخه انیمه در بلوک برنامه نویسی نویتامینا (Noitamina) شبکه فوجی (Fuji TV) پخش شد و در آمازون پرایم ویدیو (Amazon Prime Video) که حین دوره اجرای پخش اصلی اش آن را به صورت همزمان پخش کرد؛ در آن واحد در سرتاسر جهان بازنشر می شود.

 چکیده داستان انیمه Banana Fish

اسلان جید کالنریس (Aslan Jade Callenreese) که به اش لینکس (Ash Lynx) معروف است در گذشته یک بچه فراری بود که از خیابان های نیویورک برداشته و توسط پدرخوانده بدنام مافیا دینو گولزین (Dino Golzine) بزرگ شد. او که اکنون هفده ساله و رئیس گنگ خودش است، شروع به تحقیق درباره یک توطئه جنایی که به «ماهی موز» مرتبط است می کند؛ دو کلمه ای که برادر بزرگ ترش گریفین (Griffin) پس از برگشتنش از جنگ عراق زیر لب گفت. اما وقتی افراد دینو اش را تا یک بار زیرزمینی که از آن به عنوان مخفیگاهش استفاده می کند دنبال می کنند، تحقیقاتش متوقف می شوند. در این بار، دوست اش یعنی سکیپ (Skip) او را به شون ایچی ایبه (Shunichi Ibe) و همراهش ایجی اوکومورا (Eiji Okumura)، دو عکاس ژاپنی که از گنگ های خیابانی آمریکایی گزارش تهیه می کنند معرفی می کند. اما مکالمه آن ها با هشداری که شورتر ونگ (Shorter Wong)، یکی از یاران اش از خطر دینو به او می دهد متوقف می شود. افراد دینو به زودی داخل بار می ریزند و در هرج و مرجی که به دنبال می آورند سکیپ و ایجی را می ربایند. حالا اش باید راهی برای نجات آن ها و ادامه جست و جویش به دنبال ماهیت ماهی موز پیدا کند، اما تاریخچه پیچیده اش با مافیا چالش بزرگی برای موفقیتش به همراه دارد.

 

 توسعه سبک

سبک یوشیدا به عنوان یک نقاش مانگا همانطور که در انیمه Banana Fish  قابل مشاهده است از نظر روایت، شخصیت، فضا، حس صحنه ها و سبک بصری با مانگاهای رایج دخترانه دوره اش تفاوت دارد. نویسنده و مترجم فردریک ال شاد (Frederik L. Schodt) اشاره می کند که گرچه آثار یوشیدا به خصوصیات خاصی از مانگاهای دخترانه مثل عنوان زیرمتن گرایش جنسی به همجنس وفادار می مانند، او در عین حال یک سبک کاملا مردانه اتخاذ می نماید که تم گل گلی و چشم های بزرگ گیرا را فدای خطوط درشت و محکم، صحنه های اکشن و القای سرعت می کند. او بسیاری از ویژگی های ژانر دخترانه که توسط گروه سال بیست و چهار (Year 24 Group) مد شده بودند، از جمله طراحی های شخصیت بسیار سبک داده شده، تمرکز روی رومانس و خیال، و نوشته های اغراق آمیز را کنار گذاشت تا نقش هایی ساده تر با مفاهیم بیشتر و واقعی تر بزند، پنل هایی که بیشتر از پس زمینه ها و محیط روی شخصیت ها، وقایع و توالی های های اکشنی که مدام رخ می دهند تمرکز می کنند. شخصیت های او تناسب اندام واقع گرایانه دارند که با هر دو بدن های لاغر و کشیده مردانی که اغلب در مانگاهای دخترانه دیده می شوند و آناتومی بیش از حد بدن سازی شده که اغلب در مانگاهای پسرانه دیده می شوند در تضاد است. برعکس فضاهای اروپایی محبوب در مانگاهای دخترانه دهه 1970، یوشیدا به فرهنگ اروپایی و «تیپ پسرهای خوشگل انگلیسی» بی میلی نشان می دهد و به جای آن «رفتار بی خیال» مردان طبقه کارمند آمریکا را ترجیح می دهد.

 

بازخورد فرهنگی انیمه Banana Fish

منتشر شدن انیمه Banana Fish در اواخر دهه 1980 با دوره ای از جذبه نیویورک سیتی برای فرهنگ عامه ژاپن مصادف بود. شاد توضیح می دهد که چطور این سری حین انعکاس دادن دید ژاپنی به نیویورک دهه 1980 به عنوان یک «غرب وحشی مدرن» که با جرم افسارگسیخته، مصرف مواد مخدر و تنش نژادی که «نماد تمام چیزهایی که در آمریکا مشکل دارد است» شناخته می شود؛ نماد انرژی بکر آمریکایی و آزادی فردی هیجان انگیزش نیز هست. شاد این سری را یکی از معدود مانگاهای دخترانه ای خواند که یک مرد بالغ ژاپنی غیرتمند می تواند با سری بالا به خواندن آن اعتراف کند.

 

شعبه اصلی کتابخانه عمومی نیویورک (New York Public Library Main Branch)، یک مکان که در سری به دفعات ظاهر شد برای طرفداران این سری به یک جاذبه توریستی تبدیل شده است، مسئولان کتابخانه یک افزایش چشمگیر در درآمد بخش خرید سوغاتیشان در سال کاری 2019 را گزارش کرده که آن را به محبوبیتی که Banana Fish به ارمغان آورده نسبت دادند.