انیمه ورزشی Big Windup – انیمه Ookiku Furikabutte
معرفی، نقد و بررسی
انیمه بیگ وایندآپ (وایندآپ بزرگ) یا به ژاپنی Ookiku Furikabutte، اغلب به فقط Oofuri خلاصه می شود، یک مجموعه مانگا و دو فصل انیمه با موضوع بیسبال دبیرستانی در ژاپن است که توسط Asa Higuchi نوشته و مصور شده است.
این انیمه در دو فصل تلویزیونی به کارگردانی Tsutomu Mizushima در استودیو A-1 Pictures اقتباس شد که فصل اول آن از آوریل تا سپتامبر 2007 در طی 26 قسمت از شبکه TBS پخش شد. فصل دوم 14 قسمتی آن نیز از آوریل تا ژوئن 2010 پخش شد.
Big Windup یکی از بهترین انیمه‌های ورزشی
خیلی از شماها طرفدار فیلم، سریال یا انیمه ورزشی نیستید. خوشبختانه، برای لذت بردن از Big Windup که یک یک انیمه سریال بسیار خوش‌ساخت در مورد تیم یک تیم دبیرستانی بیسبال که تماماً متشکل از دانش‌آموزان سال‌اولیست، لازم نیست طرفدار انیمه یا ورزش باشید و در این مورد به راحتی و با خاطر جمع می‌توانید برای دانلود انیمه اقدام کنید.
انیمه Big Windup اساساً داستان میهاشی رنِ فروتن و خجالتی را دنبال می کند، پیچر سابق تیم مدرسه راهنمایی میهوشی که تقریباً تمام بازیهای سه سال پیش را باخته است. میهاشی که مورد نفرت هم تیمی های سابق خود بوده و کاملاً فاقد اعتماد به نفس است، تصمیم گرفته که بیسبال را رها کند و دوباره زندگیش را در مدرسه ای جدیدی شروع کند. بعد از ورود به دبیرستان، او ناخواسته و تحت فشار مربی خانم تیم، موموئه، خود را به فهرست تیم تازه تاسیس بیسبال دبیرستان نیشیورا اضافه می کند.
انیمه ای خوش ساخت با شخصیت‌پردازی قدرتمند
خوب، اگر میهاشی این شخصیت عجیب را نداشت یا به این صورت بیسبال بازی نمی‌کرد، انیمه بیگ وایندآپ نمایش چندان جالبی نبود، بنابراین برای من هیچ‌یک از آن اداها جای تعجب ندارد. با این حال، مدیریت و اجرای این انیمه مرا به شدت شگفت زده می کند.
سریال Big Windup یا انیمه Ookiku Furikabutte در میان انیمه های ورزشی منحصر به فرد است زیرا موضوع را جدی می گیرد و آن را به شکلی نسبتاً واقع گرایانه مدیریت می کند. هیچ پرتاب یا ضربه‌ای را در این مجموعه پیدا نخواهید کرد که به رعد و برق تبدیل شود. بیش از آنکه چوبزنی ببینید، استرایک‌اوت خواهید دید، اینینگ‌هایی را به نظاره خواهید نشست که غالباً بدون ران و امتیاز به پایان می‌رسند، و ضربه‌هایی که عموماً فلای‌بال (هوایی و کم‌زور) بوده و با هوم‌ران چند ده متر فاصله دارند.
این واقع گرایی به گروه بازیگران نیز انتقال پیدا می کند. دبیرستان نیشیورا ممکن است به تازگی تیم بیسبال خود را تشکیل داده باشد، اما این کار را از روی کلیشه‌هایی که در انیمه‌های آبکی باب شده انجام نداده. در عوض، تیم تماماً با پیش‌بینی آینده از دانش آموزان سال اولی تشکیل شده است که بیشتر عمر خود را بیسبال بازی کرده اند و همگی به نوعی با استعداد هستند.
انیمه بیگ وایندآپ، یک اثر روانشناختی
اگر این باعث می شود که این سریال از نظر شما خسته کننده به نظر برسد، می توانم به شما اطمینان دهم که اصلاً اینطور نیست. در حالی که بازیکنان تیم از چندین زاویه ضعیف به نظر می‌رسند، اکثر شخصیت‌ها در واقع از طریق تعاملات و احساساتی که همگی طبیعی هستند و تماماً با اتکا به روانشناسی خلق شده، با همدیگر برخورد می‌کنند. بله، یک شخصیت سرسخت وجود دارد، اما او آنقدر آتشین مزاج نیست که بتواند همان احمق کلیشه‌ای باشد که شما پیش‌بینی می‌کنید. بله، یک شخصیت با صدای بلند و اعصاب خراب هم وجود دارد، اما او آنقدر پرانرژی نیست که به یک کاریکاتور نفرت انگیز از یک انسان تبدیل شود و این روانشناسیِ کاملاً بجا، کلید اعجاب‌انگیز بودن انیمه Big Windup است. به نظر می رسد که بیگ وایندآپ همیشه می داند که چه زمانی بین یک شخصیت و یک کاریکاتور مرزبندی کند.
البته مورد استثناءِ قاعدۀ فوق در خود میهاشی به شدت فریاد می‌زند. او خجالتی و درونگرا است و به ندرت صحبت می کند. در عوض، بیشتر بیان او، از زبان بدن فوق‌العاده افراطی و چهره‌ای که معمولاً شما را نگران می‌کند، ناشی می‌شود. با توجه به اینکه هیچ یک از شخصیت‌های دیگر برند و فرم خاص صورت بامزه‌ی میهاشی را به اشتراک نمی‌گذارند، اما این زبان بدن به‌طور شگفت‌انگیزی به‌عنوان زبان جایگزین به خوبی عمل می‌کند. کچر بی‌اعصاب و باهوش تیم، آبه تاکایا نیز اغلب حاضر است تا در صورت لزوم، با فریادهای خود میهاشی را به خودش بیاورد. تعاملی که مانگاکای این اثر هیگوچی آسا (Asa Higuchi) بین این تیم بتِری (کچر و پیچر) حاکم کرده، معمولاً پر از طنز اما پر از مفهومات روان‌شناختیست.
توجه میهاشی به آبه
آبه بیشتر از هر شخصیتی در کانون توجه میهاشی قرار دارد و این جفت به راحتی بیشترین رشد را در طول فصل اول نشان می دهد. اولی کچر تیم است که از پیچرها متنفر است و دومی پیچری است که می‌ترسد کچرش از او متنفر باشد. یافتن حد وسطی که این جفت بتوانند با هم به عنوان یک تیم بتری منسجم کار کنند، در واقع کار دشواری است.
انیمه بیگ وایندآپ در حالی که بیشترِ زمان خارج از بازی های بیسبال را به نمایش زندگی میهاشی رن اختصاص می‌دهد، اما زمانی که آنها وارد زمین بیسبال یا فیلد می شوند، وضعیت برعکس می شود. ما زمان زیادی را در داخل ذهن کچر بی‌اعصاب و با استعداد می گذرانیم و او تک تک ضربات و پرتاب‌ها را برای ما تشریح می کند تا بتواند از مهارت های منحصر به فرد رن (کنترل به شدت بالا و سرعت کم پرتاب‌ها) استفاده کند. این لحظات تحلیلی به‌جای تأثیر منفی بر سرعت صحنه، در واقع به تقویت آن کمک می‌کنند و در عین حال یک شیب جالب به بازی می‌دهند؛ شیبی فراتر از فرمول معمولیِ «پیچر بازی را تنهایی می‌برد» که در بسیاری از انیمه‌های بیسبالی دیگر وجود دارد.
یک اثر جذاب و مثبت
من واقعاً برای یافتن چیزهای منفی برای گفتن در مورد انیمه Big Windup سخت تحت فشار هستم. شاید بتوانم بگویم که این سریال می‌تواند تمرکز بیشتری روی زندگی خارج از فیلد بیسبال بگذارد و اینکه نمی‌توان انتظار پایانی خوش از این انیمه داشت، زیرا این سریال فقط تا فصل دوم ادامه می‌یابد، اما این ته شکایت‌هاییست که از انیمه دارم، چون می‌توانم باقی داستان را از مانگا دنبال کنم. سبک بصری و تصاویر انیمه ساده است اما به طرز عجیبی پر تحرک است، موسیقی متن بیگ وایندآپ با فضای ورزشی و احساسی آن مطابقت دارد، کیفیت متن دیالوگ‌ها به طرز شگفت انگیزی خوب است و من توانستم این 40 قسمت را با طنز و دلهره و هیجان آن همراهی کنم.
نکته آخر: بیگ وایندآپ انیمه ای است که موضوع ورزشی خود را جدی می گیرد بدون اینکه از این واقعیت ساده غافل شود که یک سریال تلویزیونی است و برای سرگرم کردن بیننده ساخته شده. می توان از آن لذت برد، چه طرفدار ورزش باشید و چه نباشید.
صادقانه بخواهم بگویم، این انیمه یکی از بهترین انیمه های ورزشی است و در کنار Slam Dunk، Haikyuu، Diamond no Ace تماشای آن را به شما پیشنهاد می‌کنم.