معرفی، نقد و بررسی سریال Citadel
شانس ریچارد مدن برای ایفای نقش جیمز باند به طور مداوم توسط اقدامات خودش، یک شخصیت در یک زمان، خراب می شود. علاوه بر این، برادران روسو تمام حسن نیتی را که از طریق فیلم های مارول به دست آورده اند از بین برده اند، در حالی که آمازون همچنان به خرج کردن بیش از حد برای مطالب بدیهی نفرین شده ادامه می دهد. سریال Citadel با هزینه 300 میلیون دلار، یک اشتباه کامل است که به نظر می رسد چیزی است که می تواند توسط یک اعلان ChatGPT ایجاد شود.
معرفی سریال Citadel
سیتادل یک مجموعه تلویزیونی اکشن و جاسوسی آمریکایی است که توسط جاش آپلبام، برایان اوه و دیوید ویل برای آمازون پرایم ویدیو ساخته شده است و برادران روسو به عنوان تهیه کنندگان اجرایی آن فعالیت می کنند. ریچارد مدن و پریانکا چوپرا جوناس به ترتیب در نقش عوامل سیتادل، میسون کین و نادیا سینه، با استنلی توچی و لسلی منویل در میان بازیگران اصلی بازی می‌کنند. با بودجه تولید 300 میلیون دلار، فصل اول شش قسمتی به عنوان یکی از گران ترین برنامه های تلویزیونی رتبه بندی می شود. در مارس 2023، این سریال برای فصل دوم تمدید شد. اولین فصل در 28 آوریل 2023 با دو قسمت اول پخش شد. منتقدان نظرات متفاوتی در مورد این سریال داشتند.
نقد و بررسی سریال سیتادل
به همراه Lord of the Rings: The Rings of Power، آمازون اکنون به دو شکست مهم دوران استریم خودش می بالد. سیتادل “Mothership” که در ابتدا برای شروع یک فرنچایز هشت قسمتی با اسپین آف ها در مکان های مختلف در نظر گرفته شده بود، اکنون به یک تجربه شش قسمتی بسیار کوتاه تر کاهش یافته است و هر قسمت تقریباً 35 دقیقه طول می کشد. این بررسی به بررسی دو قسمت از این سری می پردازد. تیتراژ آغازین و بخش های «آچه دیده اید» را که حذف کنید، که علناً تلاش های شفافی برای طولانی تر کردن زمان اجرا هستند، آنچه باقی می ماند یک فصل سه ساعته است که به راحتی می توان آن را در یک جلسه تماشا کرد. با این حال، آمازون از بینندگان انتظار دارد که به صورت هفتگی برنامه را تنظیم کنند، احتمالاً زیرا آنها معتقدند سیتادل قرار است میان هفته بخشی از مکالمات مردم را به خود اختصاص دهد. تغییرات لحن عجیب سیتادل می تواند به طور ناگهانی از نمایشی مرده به فیلم سرقتی که یادآور آثار سودربرگ است تغییر کند. زیبایی شناسی کند و تنبل نمایش ممکن است ما را یاد پریانکا چوپرا شبکه تلویزیونی عمومی بیاندازد و خود او تلاش می کند خود را از آن متمایز کند. صحنه اول یک سکانس اکشن طولانی است که در یک قطار رخ می دهد و 15 دقیقه طول می کشد و به بینندگان نشانه ای از نوشته های فرعی را می دهد. پریانکا چوپرا و ریچارد مدن، که به نظر می رسد هر دو در تلاش برای ارتقای مطالب متوسطی هستند که به آنها داده شده است، به ترتیب در نقش نادیا سینه و میسون کین بازی می کنند. آنها جاسوسان نخبه ای هستند که پس از خیانت و رها شدن در قطار، خاطرات خود را از دست می دهند. در کمال تعجب، نادیا در بقیه قسمت اول کاملاً غایب است و سریال هشت سال جلوتر می رود تا بر «فعال شدن مجدد» میسون به عنوان یک مامور مخفی تمرکز کند.
بررسی شخصیت های و خط داستانی سریال Citadel
سکانس آغازین سیتادل، نه تنها از نظر جذابیت بصری، بلکه از نظر شیمی بین بازیگران جذاب نمایش، فاقد هرگونه انرژی است. عنصر داستان سرایی این سکانس اساساً نمایش را از هرگونه تعلیق می زداید و آن را غیر جذاب می کند. با توجه به اینکه بینندگان می دانند که چگونه نادیا و میسون خاطرات خود را از دست داده اند، تماشای دو قسمت از آنها برای درک موقعیت خود بی معنی به نظر می رسد. تماشاگر احساس می کند که از شخصیت ها جلوتر است و در واقع این نحوه از نمایش اصلاً نباید وجود داشته باشد.
سیتادل یک برنامه معمولی با مضمون جاسوسی با قهرمانان فراموشی، سازمان های مخفی و سهام پایانی جهان است، اما فاقد هر گونه شوخ طبعی یا پیچیدگی است. این نوعی نمایش عمومی است که در آن جاسوسی چند لحظه قبل از اینکه کسی را دنبال کند، پوزخند می زند و می گوید «خوب است که برگردی»، یا مردی تصادفی در چشمان قهرمان جاسوس مرده نگاه می کند و خرخر می کند: «تو برای کجا کار می کنی؟ سیا یا MI6؟»
سیتادل ترکیبی از Kingsmen و Eternals
بدیهی است که نادیا و میسون به سیا یا MI6 تعلق ندارند. در عوض، آنها بخشی از سازمانی به نام Citadel هستند که به گفته نابغه فناوری برنارد اورلیک (استنلی توچی)، ترکیبی از Kingsmen و Eternals است. سیتادل یک سازمان جاسوسی مستقل است که یک قرن پیش با هدف شکل دادن به پیشرفت بشریت از سایه ها و محافظت از جهان در برابر نیروهای شیطانی تأسیس شده است. برنارد این را با استفاده از وسایل کمک بصری توصیف می کند، تقریباً به گونه ای که می داند او آنجاست تا در یک سریال استریم با قیمت های بالا نمایش ارائه کند. معادل Spectre در این جهان Manticore است، سازمانی که توسط خانواده های ثروتمند برای دستکاری رویدادهای جهان با کمک آژانس جاسوسی داخلی خود تشکیل شده است. آنها اساساً ایلومیناتی هستند و نماینده آنها داهلیا آرچر (لسلی منویل) است، سیاستمداری که چند بار در دو قسمت اول ظاهر می شود بدون اینکه بفهمیم او کیست یا چرا سیتادل و مانتیکور برای مدت یک قرن با هم اختلاف داشته اند.
کاملاً مشخص نیست که چرا ما قرار است از نادیا و میسون ریشه بگیریم، و رویکرد احساسی سریال سیتادل، مشکل را تشدید می کند. سیتادل از نگه داشتن مخاطب در تاریکی در مورد چیزهایی که باعث افزایش احساسی می شود که نادیا و میسون هر دو تجربه می کنند، اجتناب می کند. درعوض، از طریق ضربات داستانی هجوم می آورد و بی صبرانه به ما می گوید که چگونه احساس کنیم. سیتادل پیشنهاد می کند که ما باید با میسون ارتباط برقرار کنیم فقط به این دلیل که او در زمان حال یک مرد خانواده است، بدون اینکه نشان دهد چرا باید چنین باشد. داستان این خانواده آنقدر سطحی نوشته شده است که ممکن است چیزی بیش از یک نمای پوچ نباشد.