نقد و بررسی سریال شباهت کامل 2023 Dead Ringers
اقتباس جدید پرایم ویدیو، یعنی مینی سریال شباهت کامل زمانی بهتر عمل می‌کند که خود را از خاطرات نسخه اصلی و عالی ساخته شده در سال 1988 جدا می کند. مطمئناً، این داستان هنوز هم داستان پزشکان دوقلوی متخصص زنان و زایمان است و درجه سالمی از تهدید منجمد کننده نسخه اصلی را حفظ می کند، اما هویت منحصر به فرد و مطمئنی برای خود ایجاد می کند، آن هم بیش از آنکه وجودش را توجیه کند. سریال شباهت کامل بسیار بیشتر از یک اقتباس صرف از منبع است و از کتاب دوقلوها نوشته باری وود و جک گیزلند برای انجام کاری متفاوت الهام گرفته شده است. با سه اپیزود به کارگردانی یا کارگردانی مشترکِ شان دورکین (“مارتا مارسی می مارلن”، “آشیانه”) و یک اپیزود خیره کننده توسط کارین کوسامای بزرگ (“دعوت”)، این سریال یک اثر هنری کامل است. این حس در نیم فصل اول که ممکن است یک سریال شش ساعته بودن به جای یک فیلم دو ساعته را توجیه نکند، در نیم فصل دوم، به صورت خیره کننده ای ناپدید می شود؛ سریال همسان های مرده اثر شرورانه ای است که امسال به عنوان یکی از بهترین سریال ها در خاطرات ما خواهد ماند.
معرفی سریال Dead Ringers
شباهت کامل یک مینی سریال تلویزیونی درام مهیج و روانشناختی آمریکایی است که توسط آلیس برچ ساخته شده است. این فیلم بر اساس فیلمی به همین نام در سال 1988 که توسط دیوید کراننبرگ ساخته شده که خود از رمان «دوقلوها»ی باری وود و جک گیزلند در سال 1977 اقتباس شده است. این سریال در 21 آوریل 2023 در Amazon Prime Video پخش شد.
عملکرد بی نظیر ریچل وایس در سریال Dead Ringers
ریچل وایس برخی از بهترین کارهای حرفه ای خود را در نقش های الیوت و بورلی منتل انجام می دهد. وایس از همان ابتدا خواهران را مجزا تعریف می‌کند تا بتوانید تشخیص دهید که الیوت سرد یا بورلی گرم‌تر رهبری کدام صحنه را بر عهده می‌گیرد. وقتی آنها فضایی را به اشتراک می گذارند، شما آن را زیر سوال نمی برید. جلوه های بصری در سریال شباهت کامل چشمگیر هستند، اما بدون تعهد وایس به عنوان یک اجرا کننده دوگانه، کار نمی کردند. الیوت خطرناک‌تر از آن یکی است، اما در عین حال مطمئن‌تر و احتمالاً حتی خواهر باهوش‌تری است. به نظر می‌رسد که قطب‌نمای اخلاقی او شکسته شده است، اما همچنین به نظر می‌رسد که بیشتر موفقیت منتل بدون انگیزه او و حمایت او از خواهرش که اعتماد به نفس کمتری دارد اتفاق نمی‌افتد. حتی رابطه جدید بورلی با بازیگری به نام Genevieve (بریتن اولدفورد) اتفاق نمی افتد اگر الیوت آن را محقق نکند. البته، نمایش از داستان «دوقلوی خوب، دوقلوی بد» ظریف‌تر است، اما به دلیل بی نظیر وایس برای تعریف منتل‌ها به عنوان دو فرد متمایز و سه‌بعدی، می‌تواند با این تعاریف بازی کند. این یک عملکرد باورنکردنی است در واقع، یک جفت عملکرد بی نظیر است. باید به وایس دو جایزه امی اهدا کرد.
بررسی خط داستانی سریال Dead Ringers
منتل ها برای افتتاح عملیات جدید خود نیاز به بودجه دارند، جایی که الیوت با چند آزمایش اخلاقی مشکوک پشت درهای بسته بازی می کند. در اینجا یکی از جاهایی است که مبادله جنسیت تفاوت موضوعی قابل توجهی ایجاد می کند. با بازی جرمی آیرونز در نقش دوقلوها در نسخه اصلی 1988 ، این فیلم ذاتاً تبدیل به قطعه‌ای درباره تسلط مردانه شد، اما دادن این نقش‌ها به وایس، موضوعی را تقویت می‌کند که زنان کنترل بدن خود را دوباره به دست می‌گیرند، موضوعی به موقع در دهه 2020. داستان‌های بیشتر و بیشتری در مورد افرادی وجود دارد که می‌خواهند به زنان بگویند با رَحم خود چه کنند – منتل‌ها می‌خواهند آن را پس بگیرند. اما به چه قیمتی؟ در قسمت دوم، آنها به سراغ خانواده‌ای از سرمایه‌گذاران پزشکی می‌روند که توسط ربکا پارکر (جنیفر اِهل) سردرگم رهبری می‌شود، که باعث می‌شود ساکلرها روش‌های او را زیر سوال ببرند (و گفته می‌شود که پارکرها از بحران مواد افیونی نیز سود برده‌اند) .اِهل نیز بسیار عالی است و زنی را به تصویر می کشد که همه چیز را در جهان بر اساس آنچه که برای نتیجه و میراث او انجام می دهد می بیند. منتل‌ها توسط افرادی تامین می‌شوند که واقعاً مادران و نوزادان را به لحاظ انسانی نمی‌بینند، اما حتی آنها هم کاملاً برای کاری که دوقلوها قرار است انجام دهند، آماده نیستند.
نقد و بررسی محتوایی موضوع سریال Dead Ringers
در اواسط سریال، یک دیالوگ فوق العاده این سوال را مطرح می کند که آیا دوقلو بودن به معنای دو برابر بودن است یا نصفه بودن. آیا منتل ها با دوبرابر درخشان بودن می توانند کارهای بیشتری انجام دهند یا انگلی هستند که بدون دیگری قادر به انجام کاری نیستند؟ هنگامی که رابطه جدید بورلی اکوسیستم حساس خواهران را به لرزه در می آورد، لرزه بر چیزهایی می اندازد که نمی توان آنها را لغو کرد و نمایش در نیمه راه که پرچین است، یک حس تهدید غیرقابل توقف به دست می آورد و آن را به خوبی به ما القا می کند. کارگردان دورکین، با استعداد غیرقابل انکار خود، میز را می چیند، اما کل قطعه دارای لحن و شتاب ثابتی است، تنش فزاینده ای به پایان تقریبا غیر قابل تحمل (با کارگردانی مشترک لورن ولکشتاین)، که شامل برخی از بهترین طراحی های صدا و تدوین تلویزیونی در این سال هاست. از ابتدا، سریال شباهت کامل ریتم ناراحت‌کننده‌ای دارد که حفظ آن در تلویزیون سخت است. باید اعتراف کنم که زود به این فکر می‌کردم که مماس شدن ها و مکالمات طولانی محصول یک فیلمنامه است که به طولانی شدن یک سریال کشیده می‌شود – این یک مشکل رایج در دوره استریم است. اما این یکی به صبر و شکیبایی شما جهت می دهد. به ساختار داستان سرایی عجیب دل بدهید و نمایش نفس گیر بازیگر اصلی آن را با عشق تماشا کنید. به شما پاداش داده خواهد شد، البته ممکن است حالت تهوع هم پیدا کنید.