معرفی و نقد انیمه دورورو Dororo
اخیراً، خبر مهم این بوده که انیمه Urusei Yatsura اثر Rumiko Takahashi داره بازسازی می شه. با توجه به اینکه انیمه اصلی بسیار دوست داشتنی بود و هنوز هم برای بسیاری از طرفدارا بازسازیش مایه خوشحالیه چون به نظر نمی رسه سبک دهه هشتاد انیمه ها بتونه دیگه جذابیتی برای تماشاچیای امروزی داشته باشه. اما باز هم، بازسازی یه سری از انیمه ها ارزشمندن. انیمه Dororo یکی از این انیمه هاست، با طرحی از پدر مانگا، اوسامو تزوکا و داستانی که آخرین بار در سال 1969 به صورت سیاه و سفید به اسم Dororo to Hyakkimaru ساخته شد. این داستانی است که برای کشف مجدد آماده بود، در سال 2009، MVM فیلم Live Action Dororo را بر روی DVD منتشر کرد و من متوجه شدم که حتی لایو اکشن این داستان هم فیلم واقعاً لذت بخشیه. این فیلم خیلی دیده نشده اما اگه بتونین پیداش کنین، حتماً ارزش دیدن داره.
پیش درآمدی بر داستان انیمه Dororo
در زمان جنگ های بی پایان ژاپن، ارباب دایگو می خواسته اطمینان پیدا کنه که حکومتش بر تخت فرمانروایی بدون چالش و کامل خواهد بود؛ بنابراین او با پادشاه شیاطین معامله می کنه و چیزی که بیشتر از همه چی براش عزیز بوده رو به خاطر حکومت معامله می کنه. بهای این معامله از روزی که اولین فرزندش به دنیا میاد مشخص میشه. یه صاعقه زده می شه و نوزاد تازه متولد شده رو به تکه ای از گوشت تبدیل می کنه و پوست، اندام و صورت بچه رو جدا می کنه. با این حال، همون تکه گوشت با سرسختی عجیبی به زندگی چندگ انداخته. پدرش دستور می ده که اون بچه رو از بین ببرن و به همسرش دستور می ده که وارث دیگه ای براش به دنیا بیاره. اما پرستاری که نوزاد رو می بره رودخونه تا غرقش کنه، به نوزاد رحم می کنه و آینده اش را به سرنوشت می سپاره و اونو تو یه قایق می ذاره و به آب میندازه.
قایق توسط دکتری به نام جوکای پیدا می شه، مردی که به کفاره گناهاش برای کسایی که تو میدون نبرد معلول شدن اندام مصنوعی می سازه و همین باعث میشه که بفهمیم سرنوشت، خواب دیگه ای برای اون بچه دیده. جوکای اون بچه به اسم هیاکیمارو رو به فرزندی قبول می کنه و اندام جایگزین و ماسک برای اون می سازه و به اون بچه یاد می ده که چطوری زنده بمونه و از خودش دفاع کنه، اما در این قلمرو جنگ زده، شیاطین و هیولاهای زیادی در کمین هستن و وقتی هیاکیمارو یه هیولای خاص رو می کشه، اتفاق عجیبی رخ می ده. یه پای مصنوعیش می افته و پاش دوباره رشد می کنه. ماهیت نفرین حالا مشخص می شه، جوکای به هیاکیمارو می گه که بره و پادشاه شیطان رو پیدا کنه تا بتونه خودش رو بازسازی کنه. هیاکیمارو در اوایل تلاش خود با یک دزد جوان و پر جنب و جوش به اسم دورورو روبرو می شه.
نقد و بررسی انیمه دورورو
خود من به شخصه واقعا از فیلم لایو اکشن Dororo لذت بردم، اما در کمال تعجب، انیمه ش خیلی بهتره. من مانگا را نخوندم و مطمئناً انیمه سیاه و سفید اصلی رو هم ندیدم (با اینکه تو سایتمون موجوده) تا نظر بدم، اما این انیمه بازسازی شده که استودیو MAPPA اون رو ساخته واقعاً یه تجربه کاملاً سرگرم کننده بود. این انیمه کمک می کنه که داستان کامل رو تماشا کنین، بنابراین شما همه چیز رو تو 24 قسمت، بدون فیلر، بدون ادا و اصول و مطمئناً بدون پایان باز دریافت می کنین (اگرچه با خواندن حواشی انیمه، به نظر میاد که مانگای Dororo اصل کاره و انیمه ها باز هم هر دو ناقص بودن) ولی وقتی به داستان Dororo، با یه پیش فرض به ویژه ترسناک و برخی تفسیرهای اجتماعی کوتاه در مورد کشورهای در حال جنگ، فکر می کنم؛ برام مشخص می شه که این انیمه باید هم نسخه روایی سفت و سختی داشته باشه. این از اون انیمه ها نیست که بشینین و پاش تخمه بشکنین، مطمئناً شما رو به شدت درگیر می کنه.
مزایای برجسته انیمه Dororo
انیمه Dororo قطعاً یه شاهکاره. انیمیشن کار خیلی دقیقه و آرت زیبایی داره که به خوبی با دوره تاریک سنگوکو تو تاریخ ژاپن قرون وسطی مطابقت داره. صحنه های مبارزه و اکشن عالی ساخته شده و تماشاشون لذت بخشه. موسیقی متن فوق العاده ست و کاملاً از داستان انیمه و سبکش پیروی می کنه. این انیمه دارای سه نقطه قوت اصلیه که باعث می شه اون رو شاهکار بدونم. اولیش، ارزش تاریخی اونه که بر اساس مانگای تزوکا که در سال 1967 منتشر شد، ساخته شده. شاید اوسامو تزوکا رو نشناسین ولی اون معروف ترین مانگاکای تاریخه و تو ژاپن به پدر مانگا مشهوره و آثاری مثل Astro Boy، Princess Knight، Kimba the White Lion، Black Jack، Phoenix و Buddha رو نوشته که هر کدوم کلی جایزه بردن. داستان شبیه یک داستان عامیانه ژاپنیه که خیلی ریتمیک و عالی روایت شده. مورد دوم، مضامین پرداخته شده در این داستانه و البته تعاملشون با همدیگه؛ مصامینی مثل جستجوی قدرت سیاسی به هر قیمتی، کم و کاستی های اجتماعی، خشونت، فلاکت، قحطی، استثمار انسانی، کشتار، توانایی افراد برای انعطاف پذیری و سازگاری و غیره و غیره که از هر کدوم می شه یه داستان نوشت و مورد سوم، توسعه رابطه خاصی که بین دو شخصیت اصلی Dororo و Hyakkimaru ایجاد شده و نقش بسیار مهمی تو این اثر داره.
انیمه دورورو، اقتباسی از مانگای پدر مانگا و انیمه
اقتباس دوباره داستانی از پدر مانگا و انیمه، اوسامو تزوکا، ضرری نداره، اما با توجه به محتوا و تاریکی داستان، این انیمه، نمایشیه که واقعاً باید بازسازی می شد. انیمه Dororo به راحتی می تونه بین شخصیت هاش و تاریکی اون دوران تعادل برقرار کنه و چند ساعت رضایت بخش و سرگرم کننده رو برای ما ایجاد کنه. استودیو MAPPA خیلی خوب بلده در و تخته رو بهم جور کنه و بازسازی انیمه دورورو این مورد رو اثبات می کنه و حالا هم با در اختیار گرفتن انیمه های پر طرفدار و خوب داره این نسیر رو ادامه می ده و باید با چالش حفظ این استاندارد روبرو بشه.