نقد و بررسی فیلم Spaceman فضانورد 2024

معرفی فیلم Spaceman فضانورد 2024 با حضور آدام سندلر

در فیلم فضانورد با کارگردانی یوهان رنک، که اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره بین المللی فیلم برلین داشت، آدام سندلر به طرز شگفت انگیزی رام شده و به ژانر ادیسه فضایی و ترسیم یک پسر غمگین برای ما می پردازد. این فیلم همچون فیلم های Ad Astra و First Man درباره مردان صبوری که از سفر به مرزهای بیرونی استفاده می کنند تا در برابر تراژدی های داخلی که شامل فرزندانشان می شود یا مشکلات دیرینه با پدرشان، مقاومت کنند. در واقع، برخی از مردان ترجیح می دهند به فضا بروند و با یک عنکبوت غول پیکر صحبت کنند تا اینکه سری به دکتر روانشناس بزنند و درمان شوند. اما در این فیلم جاکوب با عنکبوت مرموز، هانوس، نوعی درمان را آغاز می کند و از خاطرات خشن دوران کودکی و ناامنی های خود در یک فیلم فضایی پر تعمّق صحبت می کند که از شکوه و عظمت آثار زیادی ندارد، اما تا دلتان بخواهد می توانید با شخصیت اصلی همدلی کنید.

 

درآمدی بر داستان فیلم فضانورد

‏189 روز پس از شروع ماموریتش، جاکوب پروچازکا (آدام سندلر)، قهرمان داستان فیلم فضانورد، به سمت ‏مشتری می رود تا ابر مرموز چوپرا را مطالعه کند. او به نقطه شکست خود نزدیک می شود. به جز خواب در ‏یک فضاپیمای ناکارآمد که روزهای بهتری را دیده است، چیزی که واقعاً ذهن او را به خود مشغول کرده ‏مأموریتی که در دست دارد نیست، سکوت رادیویی همسر باردارش لنکا (کری مولیگان) است. علی رغم تلاش ‏های پزشکش پیتر (کونال نایار) و کمیسر توما (ایزابلا روسلینی) در مأموریت کنترل برای آرام کردن ترس های ‏او، جاکوب می داند که چیزی اشتباه است. وقتی یک عنکبوت ازلی غول پیکر به نام هانوس (با صدای پل دانو) ‏در فضاپیمای او ظاهر می شود، جاکوب نمی داند که عنکبوتی واقعی است یا زاییده یک تخیل که ناشی از ذهن ‏خسته و ناامیدش است. با کمک آن عنکبوت، جاکوب ممکن است اسرار جهان و خودش را بیاموزد‎.‎

 

نقد و بررسی فیلم Spaceman

با این حال، نیمه اول فیلم اسپیس من، واقعاً طاقت فرسا است. در طول این زمان کاملاً محدود به محیط تنگ فضاپیما هستیم. تنها زمانی که از درون آن خارج می شویم، زمانی است که هانوس خاطرات یاکوب را بررسی می کند تا دریابد که چرا این «انسان لاغر»، همانطور که او را عاشقانه صدا می زند، اینقدر افسرده است. این سکانس های فلش بک از منظر یک عنکبوت گرفته شده اند، مورب و پربازتاب، اما به طرز تهوع آوری ظرفیت آن ها برای نوشتن فریم های آموزنده را محدود کرده اند تا چیزی بیشتر از دیالوگ هایی به همان اندازه سطحی ارائه دهند. تصاویر فضا، صرف نظر از اینکه امتیازی در تلاش برای فروش فیلم است، کاملاً مسطح هستند و از عمق برخوردار نیستند و بیشتر شبیه ابرهای لجنی بنفش هستند تا بقایای الهام بخش یک کهکشان. دیالوگ های فیلمنامه، اقتباس شده از رمان علمی تخیلی یاروسلاو کالفار، Spaceman of Bohemia، به طور مکرر ارائه می شود: برای مدتی به نظر می رسد که تنها دیالوگ مولیگان «هرجا می روی، من هم می آیم» باشد. اما بعد از این مصائب، فیلم ریتم خود را پیدا می کند.

 

بررسی حضور آدام سندلر در فیلم درام فضایی Spaceman

آدام سندلر در این فیلم کاملاً با فیلم های دراماتیک قبلی اش مانند Uncut Gems یا The Meyerowitz Stories تفاوت دارد. یک طغیان بلند یا جرقه ای از خشم غیرقابل کنترل در او وجود دارد. توانایی غیر معمول سندلر در استخراج نت های ظریف و چشمگیر از احساسات خام همیشه بهترین ابزار او بوده است. بنابراین در ابتدا کمی گیج کننده است که می بینیم آن برگ برنده، کمی مستهلک شده. در این فیلم، آن مالیخولیایی که ما میشناسیم، آرام در نظر گرفته شده است. جاکوب واقعاً مرد دوست داشتنی ای نیست. او که هنوز در خاطره  ی دردناک مرگِ پدر خبرچین کمونیست اش غرق شده است (قرار است باور کنیم سندلر و تقریباً کل تیم فضایی اهل جمهوری چک هستند) تلاش می کند تا درد دل کند و به نیازهای لنکا فکر کند. چهره غرق شده سندلر، روحیه خسته و بدن سفت و سخت او شخصیت را به خوبی به تصویر می کشد، حتی اگر ما هرگز کاملاً مطمئن نباشیم که چرا لنکا او را دوست دارد.

علی رغم لحن بی رحمانه و نورپردازی تیره، فیلم فضانورد آگاهانه، حال و هوای احمقانه ای را حفظ می کند. منظورم این است که سندلر در فضا با یک عنکبوت غول پیکر است، باید چند شوخی ریز و درشت داشته باشیم، نه؟ برخی از قسمت های خنده دار از افسردگی جاکوب ناشی می شوند که همان ها هم آنقدر طاقت فرسا است که باعث می شود عنکبوت نیز آن را احساس کند و در نهایت عنکبوت را مجبور می کند برای فرونشاندن حالات غمگین به خوراکی  روی بیاورد. اما لحظات خنده دار دیگر به طور طبیعی از صدای پل دانو شکل می گیرد. حضور او در فیلم وزن خود را دارد، همان چیزی که شما از عنکبوتی انتظار دارید که ممکن است عمری به قد عالم هستی داشته باشد. همچنین یک حس آسیب پذیری و خیرخواهی در عنکبوت با صدای او وجود دارد که نه تنها شخصیتش را برای جاکوب، بلکه برای بیننده نیز دوست داشتنی می کند. هم انسان و هم عنکبوت، دو موجود منزوی که در یکدیگر معنای دوستی را پیدا می کنند، یک جفت برنده هستند، تا جایی که وقتی همدیگر را در آغوش می گیرند، خنده و گرما بر فیلم حاکم می شود.

 

حضور کم رنگ مولیگان در فیلم فضانورد

ایرادات زیادی در فیلم فضانورد وجود دارد. شخصیت مولیگان خیلی وضوح ندارد و ما نمی دانیم که او برای امرار معاش چه می کند یا چه رویاها یا آرزوهایی برای خودش دارد، که ممکن است مشکل فیلم تا حدی همین موضوع باشد. اما این فیلمنامه ی منعطف از بازیگرش می خواهد که کارهای سنگینی انجام دهد که اگر کار در دست کسی غیر از مولیگان بود، معلوم نبود چه می شد. با حضور مولیگان، یک زندگی درونی ملموس وجود دارد. لحن کلی ممکن است خیلی خواب آلود، بیش از حد درون گرا و دلسردکننده باشد. اما سندلر در این حال و هوا واقعاً دوست داشتنی است. در این روزگار دیگر جای تعجب نیست  که آدام سندلر یک فیلم دراماتیک به یاد ماندنی بازی کند. این موضوع تبدیل به هنجار شده است و حضور او در یک فیلم پر تعمق مانند فضانورد که در مورد یادگیری عبور از مشکلات، مراقبت از دیگری، و تغییر انسان است، مناسب است.

علاقمندان می توانند جهت دانلود فیلم Spaceman به انیمه لیست، مرجع دانلود انیمه، فیلم و سریال مراجعه کرده و از تماشای آن لذت ببرند.

Related posts

نقد و بررسی فیلم The First Omen اولین طالع نحس

نقد و بررسی سریال The Famous Five پنج نفر مشهور از کارگردان فیلم Drive

نقد و بررسی انیمه سینمایی Kimitachi wa Dou Ikiru ka چطوری زندگی میکنی؟ (پسرک و مرغ ماهی خوار)