معرفی سریال Tracker
شبکه CBS با یک فرمول آشنا برای پیشبرد یک شخصیت کاریزماتیک در سریال ردیاب، قمار می کند؛ درام رویه ای جدیدِ آنها که پس از سریال Super Bowl ساخته شده است، ترکر یا ردیاب نام دارد. این سریال با محوریت ماجراهای کولتر شاو، یک قهرمان متفکر که برای حل پرونده افراد گمشده برای کسب سود در سراسر کشور سفر می کند، بین سبک های کلاسیک و سبک معاصر تعادل برقرار می کند. جاستین هارتلی (بازیگر سریال این ما هستیم) به عنوان ردیاب اصلی، جذابیت ناهمگونی را به نقش کولتر می آورد و از مهارت خود در ردیابی نهایت استفاده را می برد. زمانی که برای یک فرد یا دارایی گمشده جایزه ای در نظر گرفته می شود، کولتر پرونده را به دست می گیرد و با کارایی تقریباً فوق طبیعی آنها را ردیابی می کند. او که خود را یک ریواردیست می نامد و در ازای سرگردانی ای که وقف این کار می کند و رساندن گمشده ها به عزیزانشان جایزه دریافت می کند. با شورانر سریال، کن اولین، در پشت دوربین که ظاهری شیک را برای سریال Tracker به ارمغان آورده، ساختار پرونده های هفتگی آن، طرفداران سریال های رویه ای را راحت می کند، در حالی که ماجراجویی های پشت سر هم و جذابیت خارجی هارتلی یک مزیت مدرن را به ارمغان می آورد و با نشانه هایی از تاریکی در گذشته کولتر، پتانسیل رشد شخصیت مردی که چیزهای شکار می کند، نیز در این سریال وجود دارد. باید دید که آیا فرمول و قدرت ستاره ی سریال می تواند شما را به خود جذب کند یا خیر.
هارتلی در سریال ردیاب می درخشد
با تمام شدن سریال This Is Us، جاستین هارتلی با یک نقش اصلی جدید در سریال Tracker بازگشته است و این سریال با جذابیت خود و زیبایی شناسی هایی که در فضاهای باز طبیعت انجام می دهد، از همان ابتدا برای هارتلی و بینندگان مناسب است. هارتلی به عنوان کولتر شاو، کت و شلوار را برای پوشیدن لباس های چرمی و جین رها می کند و چه در صحبت کردن خود یا تمیز کردن تفنگش، توانایی حفظ خونسردی خود را نشان می دهد. این یک حضور قدرتمند است. هارتلی با قد 190 سانتی خود و ویژگی های چالاکش، شخصیت مردی را که زیر ستاره ها می خوابد، اشباع می کند و آن شخصیت اصلی در سریال این ما هستیم را به باد فراموشی می سپارد. با این حال، هارتلی، کولتر را با حرکات کوچک و جرقه های طنز، مانند گپ های سرگرم کننده یک طرفه اش با سگی که در هر قسمت با اوست، قابل ارتباط نگه می دارد. هارتلی در حالی که راه های قدیمی را با مهارت دنبال می کند، با بازی در مقیاس انسانی، کولتر را مانند یک ابرقهرمان جنگلی جلوه می دهد و زمانی که گلوله ها به پرواز در می آیند، هارتلی اجازه می دهد ترس و خستگی واقعی از طریق جسارتش نشان داده شود. البته هارتلی همچنین از تجربه خود در زمینه نمایش آسیب پذیری که از This Is Us به ارث برده، استفاده می کند. در نگاهی اجمالی به گذشته غم انگیز کولتر، چشمان رسای هارتلی عمق اندوه را منتقل می کند و اشاره می کند که این قهرمان دوره گرد ممکن است زخم های پنهانی داشته باشد و در حالی که او به عنوان یک گرگ تنهای واقعی، علایق عاشقانه را در کنار خود نگه می دارد، هارتلی با ستاره مهمان هر هفته، ارتباط قابل لمسی ایجاد می کند. جذابیت ظریف هارتلی، مانند نگاه کوتاه کلونی یا پوزخند آگاهانه گاسلینگ، این نوید را می دهد که سریال ردیاب طرفداران پرشماری به دست آورد.
خدمه کولتر در سریال Tracker
یک گرگ تنها به یک گله نیاز دارد و کولتر شاو هر هفته یک تیم پشتیبانی وفادار برای حمایت از خود گرد هم می آورد. در حالی که او در شمال غربی اقیانوس آرام پرسه می زند و با سرعت 44 به دنبال گمشده ها می گردد، یک گروه متشکل از متصدی اطلاعات، پشتیبان فنی، دستیار حقوقی و البته شوخی های فراوان برای نرم کردن سفرهای تلخ ردیابی اش، فراهم می کند. رابین وایگرت و کمدین شیکاگو، ابی مک انانی، یک جفت نامحتمل در نقش ولما و تدی، یک زوج متاهل هیپی که به عنوان رابط کولتر خدمت می کنند، می سازند. مانند هر کس در مدار کولتر، آنها گذشته آسیب دیده خود را دارند که وایگرت و مک انانی با شیمی عجیب و غریب و گرمای احساسی به آن اشاره می کنند. هنگامی که مهندسی اجتماعی نمی تواند کار را انجام دهد، کولتر با بابی (اریک گریس)، یک کهنه سرباز معلول که مهارت های دیوانه وار کامپیوتری اش، سرنخ هایی را که حتی دارک وب نیز نمی تواند پنهان کند، پیدا می کند، تماس می گیرد. گِریز انرژی پر جنب و جوشی را به نقش خود می بخشد و مانند یک دوست قدیمی ارتشی با کولتر شوخی می کند و هنگامی که قهرمان ما به ناچار قوانین را پشت سر می گذارد، وکیل رینی (فیونا رنه) برای نجات او وارد می شود. رنه به طرز هوشمندانه ای ترکیب تنش جنسی و ناامیدی رنی را با کولتر از طریق زمان بندی کمیک خود به تصویر می کشد.
نقد و بررسی قسمت های اولیه سریال ردیاب
مانند بسیاری از سریال های رویه ای، رگ حیاتی سریال Tracker از اسرار هفتگی آن جاری می شود. این سریال از موارد اصلی استفاده می کند تا بینندگان را جذب کند، حتی وقتی می دانیم که هر پازل در یک ساعت حل می شود، خوشبختانه، قسمت های اول شروع امیدوارکننده ای دارند. در قسمت اول، کولتر به جنگل های اورگان می رود و به دنبال یک نوجوان ربوده شده می گردد. شاو با ردیابی سرنخ هایی متزلزل از پدر فرد گمشده به همراه یک همبرگر افتاده در کنار جاده، راه های قدیمی را برای کشف یک آدم ربایی غافلگیرکننده می پیماید. در حالی که پیچ و تاب های داستان دور از ذهن نیستند، اما کارگردانی همه چیز سریال را سرزنده نگه می دارد. قسمت دوم سریال یعنی Springhill، الگوی قوی تری را ارائه می دهد. کولتر با ردیابی یک زن گمشده به یک شهر تفریحی ایده آل، اسرار تاریکی را که در زیر روکشی شیک پنهان شده، کشف می کند. تضاد تند محیط و انبوه مظنونان به انگیزه ها می افزاید. ما با تعقیب و گریز ماشین، پولشویی و حتی تیراندازی روی پشت بام روبرو می شویم. موارد اولیه دیگر شامل نجات یک فیل باغ وحش و بازیابی مصنوعات دزدیده شده بومیان آمریکاست که پتانسیل ماجراجویی های غیرعادی بیشتری را نشان می دهد که نویدبخش یک سریال خوب است.