توکیو را صد سال بعد تصور کنید که یک کلان شهر بزرگ با نورهای نئونی است که به سه ناحیه مجزا تقسیم شده است: توکیوی غربی، توکیوی شرقی و توکیو میانی که هر کدام با دیوارهای دیجیتالی بلند از هم جدا شده اند. این تقسیمات چیزی بیشتر از موانع فیزیکی هستند. آنها نشان دهنده نابرابری های شدید اجتماعی و اقتصادی در این شهر هستند. شهروندان اصلی در غرب توکیو زندگی می کنند و از امتیازات و راحتی نسبی برخوردار هستند. از سوی دیگر، شرق توکیو، خانه ساکنان جدیدتری است که مجبور شده اند در این جامعه بیش از حد به هم پیوسته از نو شروع کنند. توکیوی میانی، همانطور که از نامش پیداست، در میانه ترکیب این دو جمعیت در یک ترکیب آشفته و جوشان است که در آن نقص های اجتماعی آشکارتر است. در مرکز این جهان فناوری نهفته است، یک سیستم نظارتی جامع که هر حرکت، نفس و انتخاب ساکنانش را زیر نظر دارد. هاوربردها بی صدا در خیابان ها می چرخند، خودروهای خودران در بزرگراه های خودکار حرکت می کنند و پهپادها بین ساختمان ها پرتاب می شوند و هر چیزی از غذا گرفته تا لوازم را با دقت وحشتناکی حمل می کنند.
سریال شورش در توکیو یک سفر بصری جذاب و پر اکشن به آینده ای دیستوپیایی است که انیمیشن فوق العاده را با داستان سرایی پر انرژی ترکیب می کند. در حالی که سکانس های شگفت انگیز جهان سازی و تعقیب هیجان انگیز آن را به سریالی سرگرم کننده تبدیل می کند، کار شتاب زده و شخصیت های فرعی توسعه نیافته مانع از تحقق کامل پتانسیل هایش می شود. با وجود این ضعف ها، سریال روایت جذابی را برای طرفداران انیمیشن و ژانر علمی تخیلی ارائه می کند که مملو از نظرات اجتماعی و اکشن های دیدنی است که تأثیرگذار هستند.