معرفی فیلم Road House
اگرچه ممکن است این فیلم خشن به نظر برسد، اما برخی از ویژگی های لونی تونزی در این بازنگری از اثر کلاسیک پاتریک سویزی در سال 1989 به نفع آن عمل کرده است. به خصوص در ساعت اول فیلم، زمانی که کارگردان داگ لیمان و آنتونی باگاروزی و چارلز موندری میز را برای اتفاقات آینده می چینند، یک زیبایی شناسی سرگرم کننده از فیلمی با درجه بی در سینمایی Road House وجود دارد که برای مدتی طولانی جریان دارد. با این حال، هنگامی که این فیلم شروع به جدی گرفتن خود می کند و اغلب از ما می خواهد که همین کار را انجام دهیم و فیلم را جدی بگیریم، داستان با پیچش های مضحک، دیالوگ های نامناسب و برخی از بدترین نبرد های CGI در سال های اخیر از بین می رود. با همه اینها، جیک جیلنهال اجرای سرگرم کننده ای ارائه می دهد که از در طول مسیرِ فیلم از شخصیتی جذاب به شخصیتی ترسناک تبدیل می شود، اما حتی آن هم در هرج و مرج فیلمی که برای کار کردن باید پر زحمت و پر از اکشن باشد، گم می شود و بیشتر و بیشتر شبیه فیلمی می شود که شما دوست ندارید.
در آمدی بر داستان فیلم کافه کنار جاده
وقتی فیلم Road House شروع می شود، الوود دالتون (جیلنهال) از اصل افتاده است. ما نمی دانیم چگونه، اما می دانیم که او آنقدر مشهور و از نظر جسمی آنقدر قدرتمند است که مبارزان (از جمله پست مالون) را قبل از اینکه حتی مشتی بخورد، از دور خارج خواهد کرد. به جیلنهال تبریک می گوییم و از مربیان بدنسازی اش قدردانی می کنیم که در این فیلم او را به عنوان یک میان وزن سابق UFC کاملاً قابل باور کرده اند. پس از مبارزه ای که قبل از شروع لغو می شود، زنی به نام فرانکی (جسیکا ویلیامز) به دالتون نزدیک می شود که از قضا صاحب باری در گلس فلوریدا کیز است که البته مثل خود فیلم به نام Road House نامگذاری شده است. زندگی آن زن هفته هاست توسط افراد کله خراب موتورسوار محلی تهدید می شود و او به سختی می تواند در آنجا بماند. او به یک بادیگارد نیاز دارد. او به دالتون نیاز دارد.
البته، فیلم کافه کنار جاده فقط در مورد یک بار در فلوریدا کیز نیست. به نظر می رسد خشونت در بار فرانکی بسیار فراتر از یاغی گری مست و پاتیل های محلی است. یک دلال قدرتمند املاک و مستغلات به نام بن برانت (بیلی مگنوسن) که یک امپراتوری را از پدری جنایتکار به ارث برده است و در تلاش است تا فرانکی را وادار کند تا بارش را تعطیل کند. دالتون وارد می شود و در مجموعه ای از صحنه هایی که به خوبی طراحی شده اند، حساب مزدوران بن را می رسد. در ضمن عوامل فیلم شخصیت دالتون را به عنوان مردی معرفی می کنند که پس از کتک کاری، دشمنان خود را به بیمارستان می برد.
بررسی شخصیت های فیلم Road House
در بیمارستان مذکور، دالتون با دکتری به نام الی (دانیلا ملکیور) آشنا می شود که نوع دوستیِ ادعایی او را به چالش می کشد؛ بالاخره، او فقط اورژانس او را با یک سری احمق پر کرده که در وهله اول در صورت عدمِ وحشی بازی او، آنجا بستری نمی شدند. بدیهی است که الی مورد علاقه دالتون خواهد بود، اما فیلم برای رسیدن به آن نقطه به اصطلاح پیرمان را در می آورد و وقتی بالاخره بهم نزدیک می شوند، تقریباً بلافاصله از رابطه آنها دور می شود و عناصر زندگی الی را به پیچیدگی های داستانی تبدیل می کند. قابل درک است که دالتون با توجه به آسیبی که در گذشته دیده و بعداً فاش می شود، در مورد خوشبختیِ دوباره مردد است، اما پویایی بین او و الی یکی از چندین داستان فرعی در این فیلم است که خود بیانگر بی هدفیِ فیلم است. در فیلم دهه ۸۰ که فیلم Road House شدیداً می خواهد مثل آن ها باشد، بین دالتون و الی شور واقعی وجود دارد.
دلیل سینمایی نشدن فیلم کافه کنار جاده
لحن کلی فیلم کافه کنار جاده که برای تأثیرگذاری باید بسیار ملموس تر از پویایی شخصیت هایش باشد، آسیب زاتر است. این فیلمی است که در آن باید گرمای فلوریدا کیز، ضربه های مشت و صدای برخورد بدن به زمین را احساس کنید. راستی، صداها بیش از حد ساختگی هستند و ما را به یاد فیلم های بالیوودی می اندازند، اما همه اینها به وضوح در یک کارگاه CGI ایجاد شده اند. اما عجیب است زیرا صحنه های مبارزه ای که سریع هستند، مانند اولین صحنه با موتورسواران، زمانی که دالتون مردی را با ناتوانی در تیراندازی خلع سلاح می کند، خیلی خوب در آمده اند. اما هر زمان که فیلم فیلم کافه کنار جاده باید به سراغ سکانس مبارزه گسترده برود، می توانید تمام داستان را از قبل پیش بینی کنید. مشت ها و واکنش های آن ها اغلب شبیه صحنه های بریده شده از یک بازی ویدیویی به نظر می رسند، مخصوصاً یک نزاع طولانی در بار و یک سکانس روی آب در پایان که کیفیتش آنقدر بد است که حس می کنم، برای همین فیلم را روی پرده سینما نبرده اند.
حضور کانر مک گرگور در فیلم Road House
و سپس کانر مک گرگور در نقش ناکس وارد می شود، یک جامعه گریز که انگار از یک توپ شلیک شده و از آسمان وسط فیلم افتاده است تا سنگ هاش را با دالتون وا بکند. ناکس جرقه ای را به فیلمی می آورد که در حال محو شدن است، اما عملکرد مک گرگور به همان اندازه جذاب و گیج کننده است، که تقریباً به طور کامل از طریق یک پوزخند بزرگ انجام می شود، مثل اینکه او کاری که در وزن کشی قبل از مسابقه انجام می دهد. مواقعی وجود دارد که بیان دیالوگ هایش به شدت اشتباه به نظر می رسد، اما شاید این عمدی باشد؟ این یک فشار و کشش مداوم است که آیا مک گرگور عمداً بی دست و پا حرف می زند یا نه، زیرا ناکس یک جامعه گریز است یا اینکه این مبارز هنوز نمی داند چگونه کلمات را در فیلمبرداری کنار هم بگذارد. قضاوت این مورد نیز بهتر است بر عهده خود شما باشد.
علاقمندان می توانند جهت دانلود فیلم Road House با زیرنویس فارسی به وب سایت انیمه لیست، مرجع دانلود انیمه، فیلم و سریال مراجعه کرده و از تماشای آن بدون سانسور لذت ببرند.
