معرفی فیلم Civil War
در عصری که گسل های جامعه آمریکا به طور فزاینده ای آشکار می شود، فیلم جنگ داخلی از الکس گارلند به عنوان یک نارنجک سینمایی وارد می شود و تماشاگران را با نمایش پر تنش از ایالات متحده که توسط درگیری های خشونت آمیز داخلی از هم پاشیده شده است، منفجر می کند. از فریم های ابتدایی، این چشم انداز سازش ناپذیر بینندگان را به آینده ای نزدیک سوق می دهد که در آن کشور از هم پاشیده شده است و از سویی جناح های جدایی طلب را به تصویر می کشد که درگیر جنگ علنی علیه دولت فدرال هستند. به طور قابل پیش بینی، وجود صرف فیلم، گردابی از گفتمان را برافروخته است و با واکنش هایی از احترام تا نفرت اشباع شده. با این حال، در زیر سطح خشم، کاوشی شدید در مورد صداقت ژورنالیستی و ظرفیت روح انسانی برای جدا شدن از میان هجمه های ضدانسانی عمیق نهفته است. روایت ماهرانه گارلند که توسط دوربین های سیال و اجراهای هیجان انگیز تثبیت شده است، اعتقادات فرد را به چالش می کشد و در عین حال استقامت کسانی را که وظیفه دادن شهادت برای تاریک ترین فصل های تاریخ را دارند، روشن می کند. فیلم سیویل وار از دریچه گروهی از خبرنگاران سرسخت، به عنوان یک تلاش سینمایی عمیق و تامل برانگیز ظاهر می شود، شاهکاری که از پیش فرض تحریک آمیز خود فراتر می رود تا حقایق عمیق تری درباره وضعیت شکننده انسانی ما آشکار کند.
درآمدی بر داستان فیلم سینمایی جنگ داخلی
در هسته خود، فیلم جنگ داخلی، یک اودیسه دلخراش از یک گروه از روزنامه نگاران را روایت می کند: داستانِ عکاس کهنه کار لی میلر (کرستن دانست)، همکار با تجربه او جوئل (واگنر مورا)، مربی-نویسنده سامی (استیون مک کینلی هندرسون) و جسی (کیلی اسپانی)، تازه وارد جاه طلب را. این تیم با متحد شدن در تعقیب بی وقفه حقیقت، یک سفر جاده ای خطرناک را در سراسر کشوری آغاز می کنند که با درگیری های داخلی از هم پاشیده است. دنبال کاتالیزور ماجرا می گردید؟ مصاحبه ای با رئیس جمهور (نیک آفرمن)، که در میان تشدید درگیری ها بین دولت فدرال و جناح های شورشی موسوم به اتحاد غربی یعنی ائتلافی از جدایی طلبان از کالیفرنیا، تگزاس و فلوریدا به قدرت چسبیده است. روزنامه نگاران در حالی که در چشم اندازی پر از خیانت حرکت می کنند شاهد فروپاشی کشور هستند و با صحنه هایی از وحشیگری غیرقابل درک مواجه می شوند که محدودیت آنها را آزمایش می کند. آنچه آغاز می شود، فرود مهیب به سوی هرج و مرج است، جایی که خطوط بین مدنیت و وحشی گری با هر مایلی که از سفرشان می گذرد، محو می شود.
فیلم Civil War که به الکس گارلند پر و بال می دهد
الکس گارلند به عنوان یک داستان نویس، از مهارت کارگردانی خود مانند تیغه ای ظریف بهره می برد و انتظارات متعارف را برش می دهد تا تجربه ای سینمایی ارائه دهد که در عین حال از نظر بصری نیز جذاب و گیراست. از قاب های آغازین فیلم جنگ داخلی، انتخاب های کارگردانی گارلند لحنی از رئالیسم تزلزل ناپذیر را ایجاد می کند و مخاطب را با صمیمیتی که به همان اندازه ناراحت کننده و مسحورکننده است، به دل درگیری می کشاند. زبان بصری فیلم یک شاهکار در تنش سازی است، آن هم با فیلم برداری گارلند که زیبایی شناسی عمدی و مستند گونه را اتخاذ می کند و حس اصالت را افزایش می دهد. نماهای دستی، هرج و مرج میدان جنگ را با شتابی دلخراش به تصویر می کشند، در حالی که استفاده هوشمندانه از قاب های ثابت که بازتاب عکس های روزنامه نگاران تشکیل شده است روایت را سریع پیش می برند. ترکیبات گارلند به همان اندازه چشمگیر هستند و به طرز ماهرانه ای زیبایی و بی رحمی را متعادل می کنند، به گونه ای که ماهیت متناقض خود جنگ را منعکس می کند. نماهایی از مناظر اسطوره ای آمریکا با صحنه هایی از کشتار غیرقابل درک کنار هم قرار می گیرند، تضادی تکان دهنده که بر عمق شکست کشور تأکید می کند. استفاده از نور و رنگ نیز استادانه است، با پالت گارلند که از گرمای نوستالژیک آمریکایی به شدت تضادها تغییر می کند و سفر احساسی شخصیت های اصلی را منعکس می کند.
بررسی شخصیت ها و بازیگران فیلم جنگ داخلی
در قلب «جنگ داخلی» یک چهارگانه از اجراهای قدرتمند می کوبد که به روایت داغ گارلند روح می بخشد. کریستن دانست در نقش لی میلر، عکاس جنگی کهنه کار که زخم های یکی از درگیری های افراطی را در روحش دارد، افشاگری می کند. دانست با نگاهی پولادین که آسیب های ناگفته را رد می کند، لی را با خویشتن داری سنجیده ای آغشته می کند که به آرامی در طول فیلم آشکار می شود و آثار مستند کردن تاریک ترین فصل های بشریت را آشکار می کند. کیلی اسپانی به عنوان جسی ساده لوح و مصمم می درخشد، ایده آلیسم چشمان درشت او به عنوان نقطه ای مقابل خستگی جهانی لی عمل می کند. همانطور که غسل تعمید جسی در آتش آشکار می شود، بازی اسپانی با اصالت غم انگیزی تکامل می یابد و تبدیل شخصیت را از حالتی پر ستاره به شاهدی سرسخت برای جنایت منعکس می کند.
فیلم Civil War یک فیلم جسورانه است
در تاریخ سینما، کمتر فیلمی به اندازه جنگ داخلی الکس گارلند جرأت کرده است که به ورطه شکست اجتماعی آمریکا نگاه کند. این روایت مهیج که شاهکاری از مهارت فنی و وزن موضوعی است، به عنوان شاهدی بر قدرت داستان سرایی بی باکانه عمل می کند. فیلم سیویل وار از اجراهای گیرا گرفته تا مجموعه های اکشن درونی اش، یک تور هیجان انگیز است که اثری پاک نشدنی از خود بر جای می گذارد. کارگردانی ماهرانه گارلند، مخاطبان را در سفری دلخراش راهنمایی می کند، سفری که در جستجوی حساسیت زدایی، اخلاق روزنامه نگاری و خطرات تقسیم بندی کنترل نشده، از هیچ چیز دریغ نمی کند. همانطور که تیتراژ پخش می شود، نمی توان از «جنگ داخلی» برای همیشه متحول بیرون آمد. در عصر تحولات بی سابقه، گارلند شاهکاری را ارائه کرده است که فراتر از سرگرمی است و برای قلمروی هنر ضروری به نظر می رسد. دانلود فیلم جنگ داخلی
