دانلود انیمه
Diamond no Ace آسی از الماس

خب من واقعا عاشق انیمه های ورزشیم و بیشترشون رو دیدم این انیمه هم خیییلی قشنگه ولی بنابر دلایلی که خودمم نمیدونم تا وسطاش که میبینم اون هیجانشو برام از دست میده نمیدونم چرا تا الان سه بار نصفه دیدمش ولی اون حسی که میخوام رو درست بهم نمیده با اینکه انیمه های زیادی درمورد ورزش بیس‌بال دیدم شایدم دلیلش این باشه که کارکتر اصلی برای من شخصیت نچسبی داره ولی در کل قشنگه

به ژانر ورزشی علاقه داشته باشی یکی از بهتریناس تو بیسبال فقط این و major حرفی برای گفتن دارن major هم که زیرنویسشو نمیزارید:( پکیدیم انقد منتظر موندیم بقیشو ببینیم

Awlie in anime

واقعا خیلی باهاش حال کردم ولی ای کاش نقش اصلی قوی تر بود

سلام فصل جدیدش کی میاد؟

«ایس او دایمند» یا اسم شناخته ترش «دایا نو ایس» اثری بود که با قاطعیت تمام میتونم بگم در ژانر ورزشی - برای من - بهترین هست. چرا؟ به چندین دلیل که الان ذکر میکنم. اولین دلیلم برای برتری دادن به این اثر این هست که به تمامی ژانر هاش وفاداره و صرفا روی ورزشی بودن تمرکز نمیکنه؛ طی تک تک ثانیه هایی که از این انیمه طی میشه شما میتونید احساسات مختلف از جمله هیجان، غصه، شادی و خنده رو حس کنید که نشون دهنده ی قدرت این انیمه در ترکیب کمدی، درام و اسپورت هست. دومین دلیلم برای برتر دونستن این کار این هست که بین تمامی اثر های ورزشی ای که دیدم - که خب کم هم نبوده تعدادشون - کلیشه ی دایا نو ایس از همه ی دیگر اثر ها کمتر بوده؛ با این که بِیس داستان پیشروی پروتاگونیست به سمت هدفش هست ولی راه رسیدن به هدفش کمترین کلیشه رو توی خودش جا داده! و دلیل سومم شخصیت پردازی قوی این اثر هست! شخصیت های زیادی وارد این اثر میشن که به تک تک اون ها بجا و درست پردازش میشه و میتونم به صراحت بگم هیچ کرکتر بدی توی این انیمه پیدا نمیکنید!! و همین شخصیت پردازی قوی من رو سوق میده به سمت داشتن دلیل چهارمی تحت عنوان ”برقراری ارتباط با کرکتر ها“. این اثر جوری شما رو غرق میکنه که شاید خیلی اثر های ژانر دیگه حتی بتل شونن های بلند نتونن غرقتون کنن! باعث میشه بتونی به راحتی تمامی احساسات کرکترها رو درک کنی؛ چه تیم برنده و چه تیم بازنده! ارتباطی که در طول انیمه با پروتاگونیست داستان ”ساوامورا اِیجون“ برقرار میکنی، اونقدر قدرت داره و پیشرفت میکنه که به سادگی وجود خودت در تک تک لحظات ساوامورا، غم، شادی و هر موقعیت دیگه ای بطور تمام و کمال حس میکنی. دلیل پنجم و اخرین دلیلم این احساسات مختلط شده ای هست که این اثر میتونه ایجاد کنه. شما میتونید همزمان درد رو حس کنید درحالی که خوشحالید و لبخند روی لباتون هست؛ این اثر میتونه شما رو در اوج اشک ریختن بخندونه و در خنده هاتون غصه ایجاد کنه‌. باعث میشه از اتفاقات و دراما های پیش اومده خوشحال باشید و همزمان درد چند کرکتر که نتیجه ی مثبت از این دراما نداشتن رو حس کنید و سنگینی اون درد رو به‌دوش بکشید؛ و من به همچین اثری فقط یک لقب میتونم بدم! «شاهکار».